Rak pęcherza moczowego jest jednym z częstszych nowotworów układu moczowego. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie są kluczowe dla poprawy rokowań i jakości życia pacjentów. Świadomość zagrożeń jest bardzo ważna, zatem warto się dowiedzieć, jak wygląda diagnostyka raka pęcherza i jak przebiega jego leczenie.
Diagnostyka raka pęcherza moczowego obejmuje kilka etapów, które pozwalają na wykrycie nowotworu oraz określenie jego stadium i stopień zaawansowania. Proces diagnostyczny może obejmować następujące badania:
Wybór metody leczenia raka pęcherza moczowego zależy od wielu czynników, takich jak stadium choroby, czy ogólny stan zdrowia pacjenta. Głównymi metodami leczenia nowotworu pęcherza moczowego są: leczenie operacyjne, radioterapia, immunoterapia i chemioterapia.
W zależności od stadium choroby może obejmować TURBT (Transurethral Resection of Bladder Tumor), cystektomię częściową lub cystektomię radykalną. Operacje mają na celu usunięcie guza oraz ewentualnych przerzutów do węzłów chłonnych.
Metoda leczenia polegająca na stosowaniu promieniowania rentgenowskiego w celu niszczenia komórek nowotworowych. Może być stosowana przed operacją (neoadiuwantowo) w celu zmniejszenia rozmiaru guza, po operacji (adiuwantowo) w celu zniszczenia pozostałości komórek nowotworowych, lub jako terapia paliatywna dla złagodzenia objawów i poprawy jakości życia pacjentów w zaawansowanym stadium choroby.
Nowoczesna metoda leczenia raka, polegająca na pobudzeniu układu odpornościowego do walki z komórkami nowotworowymi. Stosuje się leki z grupy inhibitorów punktów kontrolnych, takie jak atezolizumab czy pembrolizumab. Immunoterapia może być stosowana samodzielnie lub w połączeniu z innymi metodami leczenia.
Leczenie farmakologiczne, mające na celu zniszczenie komórek nowotworowych za pomocą specjalnych leków cytostatycznych. Chemioterapia może być stosowana przed operacją (neoadiuwantowo), po operacji (adiuwantowo) lub jako terapia paliatywna.
Po zakończeniu leczenia raka pęcherza moczowego ważne jest regularne monitorowanie stanu zdrowia pacjenta oraz kontrolowanie ewentualnych nawrotów choroby. Pacjenci po leczeniu powinni regularnie zgłaszać się na wizyty kontrolne, które mogą obejmować badania fizykalne, badanie moczu, cystoskopię czy badania obrazowe.
Ważnym elementem opieki po leczeniu jest również wsparcie psychologiczne oraz edukacja na temat zdrowego stylu życia, takiego jak utrzymanie odpowiedniej masy ciała, dbanie o zdrową dietę, unikanie palenia tytoniu oraz ograniczenie spożycia alkoholu.